кор — I [کار] 1. асоси замони ҳозира аз коштан, киштан ва коридан 2. ҷузъи пасини калимаҳои мураккаб ба маъноҳои коранда ва кишткунанда: ғаллакор, пахтакор, риёкор, хилофкор… II [کار] 1. амалиёти табдил ёфтани як шакли энергия ба шакли дигар, амал 2.… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
хаста — I [خسته] 1. харошёфта, озурда 2. дардманд, бемор 3. ранҷдида, фарсуда, шалпаршуда, кӯфта (аз коре ё аз паймудани раҳи дур); овози хаста садои гирифта; хаста кардан а) озурдан, маҷрӯҳ кардан; б) мондаву фарсуда кардан; в) харошидан; хаста шудан а) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шалақ — [شلق] фарсуда, аз кор баромада ◊ даҳанаш шалақ одами даҳонаш бефаровез, шартакигӯй; шалақ шудан фарсуда шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
буҷҷак — [بجک] гуфт. пажмурда; фарсуда, фартут: кампири уҷҷаку буҷҷак … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вопасгаро — [واپس گرا] он ки дар баробари дигаргуниҳо ва навовариҳо ва пешрафтҳои иҷтимоӣ муқовимат мекунад ва барои ҳифзи афкори фарсуда ва кӯҳна мекӯшад; муҳофизакор, муртаҷеъ; иртиҷоӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ғалбер — [غلبير] 1. парвезани (элаки) сӯрохҳояш калон, ки бо он ғалларо бехта тоза мекунанд, ғирбол; ғалбер кардан аз ғалбер гузарондан, бо ғалбер бехтан; ғалбер барин кардан сӯрох сӯрох кардан; тамоман фарсуда кардан (мас., пойафзолро) ◊ ғалберро аз об… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ғамфарсуда — [غم فرسوده] касе, ки аз ғами зиёд фарсуда шудааст, фарсудаи ғам, ғамзада … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дастхӯрда — [دست خورده] дар натиҷаи истифодаи зиёд кӯҳнашуда, кӯҳна, фарсуда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
корхӯрда — [کارخورده] бисёр корфармудашуда, кӯҳна, фарсуда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
кӯҳна — [کهنه] 1. чизи бисёр умрдида; чизи бисёр кор фармудашуда; фарсуда; муқоб. нав, тоза: кӯҳна кардан, кӯҳна шудан 2. қадим, пешина, дерина 3. қадима, пештара 4. куҳансол, солхӯрда, кордида; дарди кӯҳна бемории муддати зиёд давомкарда ва бедаво,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ